Trądzik

Opracowanie merytoryczne dr Anna Wójcik-Maciejewicz >

    DEFINICJA I PRZYCZYNY

Trądzik to choroba zapalna mieszków włosowych i gruczołów łojowych, zlokalizowana najczęściej na twarzy, szyi, karku, ramionach i plecach. Charakteryzuje się występowaniem wykwitów niezapalnych (zaskórników), wykwitów zapalnych (grudki, krosty, torbiele), a także przebarwień i blizn. Zmiany trądzikowe zwykle mają długotrwały przebieg, często trudno się je leczy, a schorzenie bywa przyczyną dyskomfortu emocjonalnego. 

Trądzik pojawia się głównie u młodzieży w okresie dojrzewania płciowego, jednakże jego występowanie obserwuje się także w starszych grupach wiekowych. Po wyleczeniu aktywnej postaci choroby na skórze pozostawać mogą pozapalne blizny.

Przyczynami trądziku są między innymi zaburzenia hormonalne, ginekologiczne, infekcje, uwarunkowania genetyczne, cukrzyca, zaburzenia odporności, a także niektóre leki (np. steroidy).

    JAKIE BADANIA W TRĄDZIKU

Przy diagnostyce trądziku lekarz może zalecić wykonanie następujących badań laboratoryjnych: TSH, fT4, fT3, witamina D, LH, FSH, estradiol, testosteron, androstendion, siarczan dehydroepiandrosteronu, SHBG, prolaktyna, kortyzol poranny, glukoza, lipidogram, morfologia, CRP, poziom przeciwciał IgG, IgM, IgG, badanie przesiewowe na HIV, AST, ALT.  Po konsultacji z lekarzem lub przy wyjątkowo dużych i ropnych zmianach można pobrać posiew z antybiogramem. 

    LECZENIE I POSTĘPOWANIE

Postępowanie lecznicze w trądziku jest wielopłaszczyznowe. Istnieje szereg uzupełniających się metod leczniczych farmakologcznych oraz wspomagających. Jednym z elementów leczenia trądziku jest zdrowa dieta; otóż trądzikowi sprzyjają pokarmy wysokokaloryczne, tłuste, posiłki fast-food oraz słodycze, w tym niestety czekolada.

W przypadku występowania zaburzeń metabolicznych, endokrynologicznych lub ginekologicznych sprzyjających trądzikowi należy je leczyć (np. cukrzyca, zaburzenia funkcji tarczycy, zaburzenia kory nadnerczy, zespół policystycznych jajników, niedobór witaminy D). 

W leczeniu farmakologicznym trądziku stosuje się preparaty miejscowe oraz doustne. Preparaty stosowane miejscowo na skórę zawierają takie substancje jak: nadlenek benzoilu, kwas azelainowy, antybiotyki (klindamycyna, erytromycyna), tretynoina. W leczeniu doustnym używa się między innymi antybiotyków, leków antyandrogenowych oraz izotretynoinę. Każda z grup leków może niestety działać obciążająco na organizm. Antybiotyki mogą wywołać zaburzenia flory bakteryjnej w jelitach, jamie ustnej, pochwie. Z kolei izotretynoina ma działanie teratogenne, dlatego nie wolno przyjmować jej w trakcie ciąży.

Leczenie trądziku wspomaga się działaniami kosmetycznymi, np. peelingami, a także gamą dermokosmetyków. Wiele preparatów posiada w swoim składzie środki o działaniu keratolitycznym np. kwas salicylowy, czy siarka, a także ala-hydroksykwasy. 

Terapię trądziku w fazie aktywnej można wspomagać laseroterapią fotodynamiczną. Odpowiednio dobrane światło laserowe unieszkodliwia bakterie wywołujące trądzik oraz zmniejsza produkcję wydzieliny gruczołów łojowych; poza tym poprawia teksturę skóry oraz zmniejsza powstawanie blizn. W sytuacji, gdy po wyleczeniu aktywnego trądziku, na skórze pozostają blizny zastosować można tzw. lasery frakcyjne. 

    LEKARZE

Dermatolog >
Endokrynolog >
Specjalista chorób wewnętrznych >

Dziękujemy uprzejmie za przeczytanie artykułu. Napisz do nas, jeśli potrzebujesz zarezerwować konsultację u dermatologa lub wykonać badania w związku z trądzikiem. Zespół lekarzy w Opiece Medycznej Golden Care już od 2011 roku służy pomocą!